THE PATSY WALKERS (FIN)
Ace Cafe Rumst - october 28, 2007

Website Org: ACE CAFE RUMST
Website Artist:Patsy Walkers the (FIN)
Bookings:SURFINGAIRLINES (B)

Review:witteMVS
Photo:Freddy B

THE PATSY WALKERS

Waarschijnlijk vraagt U zich af waarom ik zoveel rondhang in het Ace Café. Daar zijn verscheidene redenen voor. In de eerste plaats is het zo ongeveer in mijn achtertuin gelegen, wat een flinke slok op de borrel vertegenwoordigt qua verplaatsingsonkosten, die ik nergens kan inbrengen, by the way. Maar dat is niet de enige of belangrijkste reden uiteraard. Er zijn immens veel cafés die nog véél dichterbij zijn en waar ik nog de eerste voet moet binnenzetten. En dat heeft te maken met de tweede reden; het is er gezellig en het zit er vol gelijkgezinden en music-lovers. Ten derde gaat er geen week voorbij of er is een concert, en dan meestal nog op zondag, de heilige lege dag, en dus van harte welgekomen. Ten vierde lopen er een aantal kerels rond die ik wel mag, vanwege hun ongecompliceerdheid. Drukdoeners lust ik rauw. Ten vijfde ben ik een vrij man en ga en sta ik waar ik wil.
En vanavond ben ik hier dus vanwege alle bovenstaande redenen én de Patsy Walkers. Dit zeskoppige vrouwelijke Finse punkrock-clubje kan nog net op het podium zonder mekaar tot moes te trappen. Want beweeglijk zijn deze punkgrietjes wel. Kaisa, de vocaliste, brult haar longen uit haar slanke lijf, rolt haar ogen en trekt een scheve mond alsof ze van de duivel hisself bezeten is. Bassist Reefa draait uitdagende geilogen en drinkt halveliters bier als een volwassen bouwvakker. De twee gitaristen lijken zussen. Dit kan een foute indruk zijn. Een ding is zeker ; ze zijn beiden stevig uit de kluiten gewassen en zonder enige twijfel telgen van het fiere Suomi-volk uit de noordelijkste toendra’s. Piia de leadgitarist stort zich om de haverklap tegen de vlakte en trekt haar snaren aan flarden alsof het broos naaigaren is. Ook de songs liegen er niet om. Ze openen en eindigen met «Wasted» van Black Flag. Andere titeltjes met opmonterende inhoudjes zijn «Frankenstein», «Crusher», «Grave Digger», «Strychnine», «Rock Police». Ik werk voor een Fins bedrijf en vertoef regelmatig in Helsinki, en daar bloeit de punk nog welig. De Zetor, de Lost and Found en vooral de Tavastia programmeren ruige rock en die tenten zitten dan nokvol. Opvallend daarbij is dat het ruige, gepearcede en getatoeëerde punkvolkje keurig in een lange rij aanschuift om binnen te komen. Zonder duwen en trekken, zonder groot lawaai, zonder politie, zonder rellen. Een grote ‘contradictio in terminis’. Zo komen ook onze punkvrouwtjes hier in de Ace over. Op het podium om ter ruigst en bezeten, maar vóór, tussen en na de show zijn het brave beleefde meisjes. Ha die Finnen, ‘t zijn lappen. Het doet me echter een groot plezier om «Teenage Kicks» van The Undertones nog eens te horen. Produktie en klank door Surfin’ Airlines, ‘t was dus eens te meer in orde. Na afloop hebben de Patsy Walkers nog netjes de boel opgeruimd en het klankmateriaal van Surfin’ in de flight cases opgeborgen. Dus ondanks de punkaureool toch nog in de eerste plaats toekomstige huisvrouwtjes. Er zijn nog vaste waarden op deze bloedige aardkluit en ik hou van vaste waarden, dat weten jullie onderhand. Ik hoor daar al iemand macho roepen. Niets van, ik ben zelf een brave huisvader. Toch een lekker punkconcertje meegepikt. Salut Ace.
‘t Is nu een paar dagen rustig en dan naar de Hootananny in Hof Ter Loo. De Seatsniffers zullen er ook zijn. Zie elders op deze f….ing site.

witteMVS